Het is geen oefening waar je goed in hoeft of kan worden, je hoeft niet je best te doen. Je hoeft het niet op een bepaalde manier te doen, er is geen verwacht resultaat, het is geen methode, geen techniek. Als je je best doet dan mis je precies waar het om gaat.
Ik weet zeker dat je als mens je menselijk kunnen, dat wat je mens maakt, niet moet proberen te beïnvloeden met methodes of wat dan ook. Ik weet zeker dat als je aansluit bij jezelf dat je lichaam het als vanzelf GOED doet. De pest is dat er zoveel kan gebeuren in een mensenleven waardoor we dit gemak een beetje (veel) kwijtraken. Dan moet er iets gebeuren, maar dat ‘iets’ moet vrijheid geven aan het lichaam om het zelf weer te gaan ‘doen’.
Ik heb een aantal ‘methoden’ gevolgd en zelfs voor gestudeerd. Overal zit iets goeds in, iets wat raakt. Geen enkelen methode paste bij mij, geen enkele methode liet mij VRIJ.
Dit moet anders potverdorie. Ik moet vrij zijn, en toen kwam de Trager Approach op mijn pad. Het inspireerde me nog vrijer te gaan bewegen. Dit voelde zo goed. Het voelt alsof het me uitnodigt nog meer mijn eigen persoonlijke vrijheid te vinden. En reken maar dat dat gebeurde en nog steeds bezig is. Heerlijk en echt goed.
En het mooie is om Trager niet als ‘iets’ te gaan zien. We mogen het een approach, een benadering noemen want dat is het. Het benadert iets wat beter voelt. We doen dit meestal via bewegen (mentastics) of aanraken (tafelwerk).
Uit nieuwsgierigheid zoeken we al aanraken en bewegend naar iets wat beter voelt. Lichter, zachter steviger blijer of makkelijker
- Adem-mentastics bijvoorbeeld: Merk simpelweg maar op met hoeveel gemak de lucht zonder enige weestand naar binnen stroomt. Vervolgens zonder kracht weer naar buiten gaat. Voel de ‘niksheid’ ervan. Het is niks. Wees bewust van de moeiteloosheid. Niet gaan sturen of controleren. Hij mag gaan zoals hij gaat. Het gaat niet om het ademen het gaat erom dat je merkt hoe makkelijk, hoe luchtig de lucht naar binnen en buiten stroomt. En wat doet dit met je? Hoe reageert je ademhaling misschien weer op dit bewust merken van gemak?
- Of hoe voelt het als je je lichaam beweegt alsof het totaal vrij is, er is geen weerstand. Je wandelt en je merkt dat er geen weerstand is, je lichaam is totaal vrij om zijn passen te maken. Hoe zou het voelen als je zelfs de wind in de rug hebt? Hoe zou het zijn als iedere stap met meer en meer gemak gaat?………..
Als je nieuwsgierig blijft en niks verwacht (dat is de kunst) dan ga je altijd merken dat er iets gebeurt. Je lichaam reageert. De reactie vindt op een soort automatisch niveau plaats, daar doe jij niks voor behalve nieuwsgierig te blijven. Maar als het gebeurt, dan heeft je lijf (en brein) iets nieuws geleerd. Dit gevoel kan je altijd terugvinden en weer opnieuw vanuit nieuwsgierigheid jezelf afvragen hoe het zou zijn als je nog lichter, nog vrijer zou lopen.
Nieuwsgierigheid werkt uitnodigend voor lichaam en geest.
Een lichaam wat verstijfd is, een mens die jarenlang (spier)spanning met zich meedraagt, is alert. Kan haast niet anders als gespannen blijven. Het is alsof je jezelf op die manier kent, dus is het een opluchting als je merkt dat het ook weer anders kan. Wanneer er iets verwacht wordt van mij als therapeut in bijvoorbeeld een oefening of wanneer jij ook nog eens iets van jezelf verwacht, dan komt het niet. Dan komt er alleen maar meer spanning of juist meer afwezigheid (uit contact zijn met jezelf en je lichaam), dan komt er alleen maar meer pijn of stijfheid.
Maar………als je nieuwsgierig kan blijven in de aanraking, in de beweging, in hoe het zou voelen als……..…….dan kan er iets gebeuren. Dan reageert je lichaam, dan zal je spanning reageren, dan zal je merken dat er iets is wat anders begint te voelen. Vaak merk je dit in je (bewegende) lichaam. Best wel lastig is dat je met jezelf moet afspreken nieuwsgierig te blijven en de pijn of stijfheid nog even toe te staan. Want als de pijn er niet mag zijn dan ga je je best en iets proberen te bereiken en dat geeft juist meer pijn of ongemak. Dus leer je bij mij vooral ook hoe het is om nieuwsgierig te blijven (en misschien wel nieuwsgierig te leven).
Als ik iets probeer te bereiken of iets te graag wil of het doet zoals de oefening hoort dan is er geen nieuwsgierigheid en gebeurd het niet. Dan vindt er vaak teveel constrictie plaats, maar we zoeken juist meer het gevoel van expansie, verruimen, zelfs bij aanspanning.
Laat het gebeuren. “Let the movement happen”. Dit is dus eigenlijk precies omgekeerd als hoe therapie of een methode werkt. Je moet maar durven, de principes van nieuwsgierigheid te vertrouwen, zeker als je al lang ergens last van hebt dan wil je zekerheid of wil je je vastklampen aan een methode of therapie. Wanneer je de Trager Approach toe kan staan zul je merken hoe je lichaam in een vingerknip anders kan zijn, en dat biedt hoop en een kans. De mogelijkheid om je lichaam zelf zijn ‘ding’ te laten doen in het herstellen of het balanceren van spanning en ontspanning en in het beter bewegen of wat er maar nodig is.
Hoe voelt je lichaam nu?……….
Hoe zou je je willen voelen in je lichaam?…………
Niet formuleren als “ik wil dit of dat niet meer voelen” maar “Ik zou me graag zus of zo willen voelen”. Positief verwoorden dus.
Nog een keer, hoe zou je je nu willen voelen?………….wacht af wat er in je opkomt………
En vervolgens: Past er ook een beweging bij? Een uitdrukking van hoe het zou voelen als?
Let the movement happen………
Ik til m’n arm op. En keer op keer zoek ik naar een gevoel van minder kracht en minder, geen kracht bijna haast niks meer. De arm die door de lucht heen beweegt ondervindt geen weerstand. Hoe zou dat voelen?……….Hoe zou mijn arm dan bewegen?………. Al nieuwsgierig zijnde komt de beweging vanzelf en merk ik hoe fijn dat voelt en hoe anders ik dan beweeg.
Mij lijf reageert ik vind het gevoel. Dit is het ohhh ….. Mij brein reageert en past m’n coördinatie aan waardoor mijn lichaam als vanzelf makkelijker gaat bewegen.
Je hoeft jezelf dus niks te leren. Deze unieke en eigenlijk heel basaal menselijke aanpak geeft je lichaam de kans om zelf de beste weg te vinden. En eenmaal gevonden dan is het er altijd en kan je stoppen met de Trager Approach of……….het is tenslotte een benadering, je kan ook voor de rest van je leven nieuwsgierig blijven en blijven spelen met bewegen om steeds meer lichtheid, gemak, moeiteloosheid,………te vinden.
Trager is een manier, benadering om het lichaam z’n eigen vrijheid weer te laten vinden.
Vrijheid in bewegen.
Maar Trager is verder ‘niks’ het is niet iets waar je ‘op’ kan om er beter in te worden, ook al gaat het makkelijker naarmate je vaker mentastics doet. “Ik zit op de Trager Approach en kijk hoe goed ik erin ben” 😊. Maar daar gaat het niet om, dan mis je de boot. Het gaat erom dat je je bewust wordt van je (oneindige) mogelijkheid je beter en fijner en vrijer te voelen. En dat kan en hoort in elk dagelijks moment.
