Daar was hij weer, de derde hardlooples vandaag. Hij wilde de eerste keer leren om makkelijker en beter hard te lopen want hij merkte stijfheid, spanning en moeite met de ademhaling. Hij komt uit de voetballerij dus bewegen kan hij wel. Dat zag ik meteen.
Maar hoe kan het dan dat hij zo hard trainde en alleen maar merkte dat het moeilijker ging? Dat werd meteen zichtbaar de eerste les binnen 5 minuten. Hij mocht van mij alles laten voor wat het was, zijn verwachtingen en wilskracht over boord gooien en gewoon samen met mij gaan lopen. We begonnen al wandelend waarbij ik hem hielp manieren te vinden om zijn lichaam weer als van nature moeiteloos te laten bewegen. Al snel liepen we hard op ons gemak en kwam zijn lichaamsgevoel omhoog. Hij was nu uit zijn hoofd, uit zijn verwachtingen, horloge af en geen wilskracht en ja hoor……….daar liep hij dan, zo soepel als wat.
Dat merkte hij zelf ook.
Hij heeft het geluk dat hij een goed lichaamsgevoel heeft (zo heeft iedereen geluk met wat voor talent je dan ook maar hebt). Hij kan vrijwel direct merken wat er gebeurd in zijn bewegen, in zijn spieren en gewrichten als we telkens d.m.v. kleine oefeningetjes, meer en meer gemak en lichtheid vinden.
Het mooie is dat het niet alleen fysiek maar ook in je zelf-gevoel echt fijn voelt. Hardlopen op deze manier geeft een directe voldoening, het doet iets met ons gevoel van vanbinnen. Dat is ook de reden waarom ik zo nu en dan hardloop, het brengt me bij mezelf, in de mooie wereld om me heen en geeft me een gevoel van vrijheid en lichtheid. Soms wordt ik daar blij van maar het is meer als alleen blijheid.
Oke, vandaag dus les 3 en hupsakee meteen begonnen, tempo erin en direct was hij in z’n gevoel. Nog even stil gestaan bij het water. Even een paar bewegingen die direct het lichaam helpen los te laten waar nodig. Prachtig uitzicht. En weer verder.
De laatste les over een paar week. Dan een nieuwe uitdaging zoeken, dat wordt leuk……….
